Φαρμακονήσι, Πάσχα 1997: Το άγνωστο επεισόδιο με το τουρκικό υποβρύχιο
Ένα από τα νησιά που επάνδρωσαν οι καταδρομείς μας ήταν το Φαρμακονήσι, καθώς απέχει ελάχιστα από τα μικρασιατικά παράλια και αποτελούσε… αγαπημένο τόπο λαθροδιακινητών,για μεταφορά παράνομων μεταναστών.
Την Κυριακή του Πάσχα του 1997, 27 Απριλίου, όλα έδειχναν ότι στο Φαρμακονήσι η μέρα θα κυλούσε χωρίς απρόοπτα. Τη φρούρησή του είχαν αναλάβει άνδρες από το 521 Τάγμα Πεζοναυτών, με επικεφαλής τον Λοχαγό Κωνσταντίνο Κολοκούρη. Γύρω στις 10.20 π.μ., ξαφνικά φάνηκε η φιγούρα ενός τουρκικού υποβρύχιου με κατεύθυνση από τον νότο προς τον βορρά. Ο Λοχαγός Κολοκούρης, ενημερώθηκε από τους άνδρες στο Ακρωτήριο Ψαλίδι, οι οποίοι εντόπισαν το υποβρύχιο και έσπευσε αμέσως εκεί. Η αναγνώριση με τα κιάλια, έδειξε ότι επρόκειτο για το υποβρύχιο Yildiray (S350) του τουρκικού ναυτικού. Ο Λοχαγός στάθηκε αδύνατο να επικοινωνήσει με την προϊσταμένη διοίκηση. Ενώ υπήρχε επαφή με το παρατηρητήριο του Πολεμικού Ναυτικού, η επικοινωνία με την προϊσταμένη διοίκηση ήταν αδύνατη. Στο μεταξύ το S535 ήταν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και πλησίαζε προς το Φαρμακονήσι.
Τι έγινε μετά το επεισόδιο του Φαρμακονησίου
Το περιστατικό γνωστοποιήθηκε άμεσα στο ΓΕΕΘΑ το οποίο λειτουργούσε στους ρυθμούς των ημερών του Πάσχα. Οι επιτελείς έσπευσαν να ενημερωθούν και να διαπιστώσουν πιθανές νέες ενέργειες των Τούρκων. Διαπιστώθηκε ότι στην περιοχή επικρατούσε ησυχία και δεν εντοπίστηκε κάποια κίνηση από τουρκικής πλευράς. Είναι βέβαια άγνωστο αν το S 350 ήθελε απλά να προκαλέσει, να διαπιστώσει την ετοιμότητα της φρουράς του Φαρμακονησίου ή ακόμα και να προσεγγίσει το νησί με άγνωστους σκοπούς. Η ξαφνική του όμως εμφάνιση και η διακοπή των επικοινωνών από την ελληνική πλευρά ώθησαν τον Λοχαγό Κολοκούρη να αναλάβει πρωτοβουλία που είχε όμως θετική κατάληξη για την ελληνική πλευρά. Αυτό φαίνεται ότι «πέρασε» και στην τουρκική πλευρά. Στην Άγκυρα επικράτησε άκρα σιωπή. Οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι Τούρκοι δεν έκαναν κανένα διάβημα ούτε κάποια άλλη διπλωματική ενέργεια έστω και σε χαμηλό επίπεδο. Δεν ζήτησαν καν εξηγήσεις ενώ και η ελληνική πλευρά δεν έδωσε συνέχεια.
Έτσι το περιστατικό του Φαρμακονησίου που έγινε ανήμερα το Πάσχα του 1997 παρέμεινε άγνωστο στο ευρύ κοινό. Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, ο Τούρκος κυβερνήτης του Yildiray καθαιρέθηκε ενώ το υποβρύχιο επισκευαζόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω των πολλών πληγμάτων που είχε δεχθεί στον πύργο.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, ο Λοχαγός Κολοκούρης θα ήταν ήρωας και θα επιβραβευόταν για ό, τι έκανε το Πάσχα του 1997 στο Φαρμακονήσι. Στην Ελλάδα όμως, σχεδόν τιμωρήθηκε. Κλήθηκε στην Αθήνα, συνοδεία ανδρών του Λιμενικού Σώματος και οι προϊστάμενοί του αφού τον επέπληξαν θεωρώντας «αντικανονική» και λαθεμένη την ενέργειά του, του ζήτησαν να πληρώσει 2 (δύο) εκατομμύρια δραχμές (από την τσέπη του βέβαια…) για τα φυσίγγια που έριξε. Σε ορισμένα σάιτ διαβάζουμε ότι ο Λοχαγός έριξε 7.500 φυσίγγια εναντίον του υποβρυχίου. Ο Σάββας Δ. Βλάσσης στο βιβλίο του «ΙΜΙΑ 1996-2006 ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» γράφει ότι ρίχτηκαν 200 φυσίγγια την πρώτη φορά και άλλα 200 τη δεύτερη δηλαδή συνολικά 400 φυσίγγια. Πρόκειται για πολύ μεγάλη διαφορά και προσπαθήσαμε με τη βοήθεια ενός καλού φίλου, του Γιάννη, παλιού μάχιμου αρματιστή, να δούμε τι ακριβώς έγινε. Το πολυβόλο MAG-FN Herstal είναι βελγικής κατασκευής. Το δραστικό του βεληνεκές είναι 800 μέτρα ενώ ο μέγιστος ρυθμός βολής είναι 650 έως 1.000 φυσίγγια το λεπτό. Δηλαδή ο Λοχαγός θα έπρεπε να ρίχνει για οκτώ περίπου λεπτά συνολικά με τα πολυβόλα εναντίον του υποβρυχίου το μάξιμουμ των φυσιγγίων που μπορεί να ρίξει το FN MAG.
Αυτό μας φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο αν σκεφτούμε ότι θα πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη τροφοδοσία. Είχε π.χ. στη διάθεσή του άμεσα 5.000+5.000 σφαίρες ο Λοχαγός; Καθώς κι εμείς έχουμε κάνει βολές με το συγκεκριμένο πολυβόλο που υπήρχε σε άρμα Μ-47, θεωρούμε άκρως υπερβολικό τον αριθμό των 7.500 φυσιγγίων και πιστεύουμε ότι ο Σάββας Βλάσσης είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ο Λοχαγός Κολοκούρης τέθηκε εκτός Καταδρομών εκστομίζοντας πολλά...γαλλικά προς τους ανωτέρους του,όπως έχει γραφτεί,αργότερα όμως επανήλθε στις Ειδικές Δυνάμεις και πριν λίγα χρόνια αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του Ταξίαρχου.
Συμπέρασμα
Η συμπεριφορά των ανωτέρων του προς τον Λοχαγό Κολοκούρη θυμίζει έντονα την ανάλογη στάση απέναντι στον Κυβερνήτη της φρεγάτας "Λήμνος" Ιωάννη Σαλιάρη, ο οποίος «επακούμβησε» τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου «Κεμάλ Ρέις» τον Αύγουστο του 2020 και όπως ακούσαμε πρόσφατα από έμπειρο αξιωματικό του Π.Ν. για κλάσματα του δευτερολέπτου δεν την έκοψε στη μέση. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας έδειξαν έντονη δυσφορία ωστόσο η πραγματική αποθέωση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα περισσότερα ΜΜΕ του γενναίου αξιωματικού ανάγκασαν πολιτικούς και επιτελείς να σιωπήσουν…
Δεν είμαστε πολεμοχαρείς ούτε θεωρούμε σωστό να ξεκινήσουμε άκριτα τα «θερμά επεισόδια» με τους Τούρκους. Από την άλλη δεν μπορούμε να δεχτούμε τις απαράδεκτες τουρκικές προκλήσεις χωρίς καμία αντίδραση. Δεν αρκούν τα διαβήματα. Όπως γράφει πολύ εύστοχα ο Σάββας Βλάσσης: «Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι διαχρονικά διαπιστωμένο: όταν η τουρκική πλευρά αντιμετωπίσει εξαρχής δυναμική στάση δεν τολμά να αντιδράσει. Η μόνη δύναμη που υπολογίζουν οι Τούρκοι είναι η δύναμη των όπλων».
0 Σχόλια