Γράφει ο Αντρέας Αντρέου
Ακούσαμε στις πορείες των αριστερών τις τελευταίες μέρες ένα σύνθημα το οποίο εμένα προσωπικά με έχει μπερδέψει κάπως.
«ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, Αμερικάνος δεν θα μείνει» φώναζαν με οργή, θυμίζοντας τάγματα εφόδου, τα οποία οι ίδιοι κατηγορούν νυχθημερόν. Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό, δεν είναι η ουσία του παρόντος άρθρου.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Τι σχέση έχει η Ελλάδα κι η Κύπρος με την Παλαιστίνη; Τι σχέσεις μπορούμε να έχουμε με αυτούς που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι σε ένα ενδεχόμενο πόλεμο μεταξύ εμάς και της Τουρκίας, θα σταθούν στο πλευρό της Τουρκίας και δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να μας εξοντώσουν; Τι κοινό μπορούμε να έχουμε εμείς με αυτούς που αναγνώρισαν το ψευδοκράτος, αφού συμμετείχαν σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την Τουρκία στα κατεχόμενά μας εδάφη στην Κύπρο; Πώς μπορούμε να στηρίζουμε αυτούς που με δέος δήλωναν ότι είναι υπερήφανη ημέρα για κάθε μουσουλμάνο η μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ Κωνσταντινούπολη σε τζαμί; Ένας Έλληνας δεν μπορεί να έχει κανένα κοινό μαζί τους. Έλληνας, όχι κομμουνιστής, βέβαια. Εδώ, θα ήταν πρέπον να σημειώσω ότι εδώ και λίγο καιρό έχουμε αποτινάξει από πάνω μας τον όρο του «αντισημίτη» που κακώς μας αποδόθηκε από τους μισούντες ημάς. Με τη στήριξη μας στο Ισραήλ, αποδείξαμε περίτρανα ότι βάζουμε το Έθνος πάνω από όλα και είναι αποδέκτες οι όποιες συμμαχίες που θα μας γιγαντώσουν. Και στο κάτω-κάτω, το Ισραήλ λέει αυτά που εδώ και δεκαετίες δεν τολμούν να πουν οι πολιτικάντηδες σε Κύπρο κι Ελλάδα. Ότι στην Κύπρο έχουμε ΚΑΤΟΧΗ.
Και πάμε τώρα στο δεύτερο μέρος του συνθήματος αυτού. «Αμερικάνος δεν θα μείνει», αναφωνούσαν. Πώς δεν θα μείνει Αμερικάνος δηλαδή; Με το να στηρίζετε ένα ΝΑΤΟϊκό κατασκεύασμα για τη λύση του Κυπριακού; Με το να αναφωνείτε απελευθέρωση όλων των λαών, αλλά στην Κύπρο να επιδιώκετε μια λύση, όπου θα καταστήσει τον Έλληνα μειοψηφία στη Γη του; Κύριοι, δεν υπάρχει πιο καταστροφική λύση από αυτήν που προωθεί το ΑΚΕΛ στην Κύπρο και οι ακόλουθοι του. Δεν υπάρχει πιο άδικη λύση, για να είμαι πιο κατανοητός. Άρα είτε που είστε συγχυσμένοι και δεν ξέρετε τι λέτε, είτε που εξυπηρετείτε συμφέροντα, τα οποία δεν σας αφήνουν να δεχθείτε ότι στο νησί υπάρχει μια μακραίωνη Ελληνική ιστορία και με τα τερτίπια σας θέτετε σε κίνδυνο την επιβίωση της.
Θα κλείσω με κάτι που συχνά με προβληματίζει. Πώς γίνεται όταν κάποιος απαιτεί απελευθέρωση της Παλαιστίνης για παράδειγμα να βρίσκει στήριξη από παντού, ενώ μόλις κάποιος μιλήσει για το ίδιο και στην Κύπρο να θεωρείται ακραίος, πολεμοχαρής και ουτοπιστής; Ίσως ευθυνόμαστε εμείς για αυτό και είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει.
Δημοσίευση σχολίου