Την ελεύθερη συγκατάβαση της Παναγίας μας, να μετέχει του Μυστηρίου της Θείας Ενανθρωπήσεως ταυτίζει με την ελευθερία των γυναικών να κάνουν έκτρωση, ο Αμερικής Ελπιδοφόρος
Ποιος Ορθόδοξος θα τολμούσε να παραλληλίσει τα Μυστήρια του Θεού, με αμαρτωλές καταστάσεις και πτώσεις των ανθρώπων; Και όμως βρέθηκε ένας Ιεράρχης, ένας Αρχιεπίσκοπος να τοποθετηθεί βλάσφημα απέναντι στο υπερύμνητο πρόσωπο της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και να ταυτίσει το «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα Σου» με την “αυτονομία” των γυναικών και το δικαίωμά τους να κάνουν έκτρωση!!!
Το μήνυμα αυτό απηύθυνε ο Αμερικής Ελπιδοφόρος στην συγκέντρωση με τίτλο «πορεία υπέρ της ζωής», στην οποία συμμετείχαν Ορθόδοξοι και Καθολικοί Επίσκοποι της Αμερικής. Ολόκληρο το μήνυμα έχει αναρτηθεί επίσημα στο διαδίκτυο, εδώ.
Παραδομένος εξ’ ολοκλήρου στον φόβο των ανθρώπων παρά στο φόβο του Θεού, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν δίστασε να πει «…επιβεβαιώνουμε επίσης τον σεβασμό μας για την αυτονομία των γυναικών. Είναι αυτοί που γεννούν ζωή στον κόσμο. Με την ενανθρώπηση Του ο Κύριος, Θεός και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, μέσω της σύλληψης Του στην κοιλιά της Παρθένου Μαρίας. Επέλεξε ελεύθερα να Τον φέρει στον κόσμο και ο Θεός σεβάστηκε την ελευθερία της…»
Κατ’ αρχήν είναι βλασφημία και μεγίστη ασέβεια να ταυτίζει το υπέρλογο της Θείας Ενανθρωπήσεως με ανθρώπινες καταστάσεις και δη αμαρτωλές. Μάλιστα αυτή η ισοπέδωση παραπέμπει σε αιρετικές τοποθετήσεις, που ασεβούν στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αυτό δεν είναι κάτι νέο, διότι οι προτεσταντίζουσες κριτικές συνηθίζονται από την ομήγυρη οικουμενιστικών κύκλων, όπως αναφέρει εμπεριστατωμένα και θεολογικά τεκμηριωμένα ο π. Θεόδωρος Ζήσης σε άρθρο του.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στέκονται με δέος και με έκσταση μπροστά στο μεγαλεία της Πλατυτέρας των Ουρανών και πληρούμενοι Θείας Χάριτος πλέκουν εγκώμια για το πρόσωπό της. Ο άγιος Ανδρέας Κρήτης καταθέτει ότι είναι δύσκολο να ομιλήσει για το μυστήριο αυτό. “Είναι πολύ δύσκολο να μετρηθεί η γη με την παλάμη του ανθρώπου και να υπολογιστεί με το μέτρο το μήκος της θάλασσας…Εάν αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολα, εάν ακόμη, λέγει, μπορούμε να μετρήσουμε τις σταγόνες της βροχής και τον όγκο του ανέμου και της άμμου της θαλάσσης, άλλο τόσο δύσκολο και απείρως δυσκολότερο είναι να περιγράψει κανείς το μυστήριο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου”. Ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός δεν αντέχει τη μεγάλη χαρά, νικιέται από τα θαύματα «ου φέρων την ηδονήν, νικώμαι τοις θαύμασιν, ένθους υπό του πάθους γέγονα».
Εκεί που οι Άγιοι δεν μπορούν λόγο να αρθρώσουν μπροστά στα μεγαλεία του Θεού και τα Μυστήρια, έρχεται ο νεωτεριστής Ιεράρχης να πει την εξυπνάδα του!
Και ακόμη, ο αθεολόγητος αρχιεπίσκοπος διαστρεβλώνει τα γεγονότα, καθώς η εμφάνιση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας και ο μεταξύ τους διάλογος προηγήθηκε της συλλήψεως, δηλαδή προ της κυοφορίας του Θείου Βρέφους. Αντιθέτως, η ελευθερία των γυναικών την οποία υπεραμύνεται, αφορά την κατάσταση μετά τη σύλληψη και άρα η απόφασή τους παίρνεται ενώ ήδη κυοφορείται ένας άνθρωπος.
Τον πλέον ανυπεράσπιστο άνθρωπο, το αγέννητο παιδί έρχεται ο “Ορθόδοξος” αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, ως άλλος Ηρώδης σφαγέας των νηπίων, να πολεμήσει. Βγάζει λόγο υπεράσπισης των αμαρτωλών εκτρώσεων και αμνηστεύσει αυτούς τους φόνους, χάριν λέει της αυτονομίας των γυναικών! Ενώ ο ίδιος αμέσως πιο πριν αναφέρει «επιβεβαιώνουμε το δώρο και την ιερότητα της ζωής- όλης της ζωής γεννημένης και αγέννητης. Ως χριστιανοί ομολογούμε ότι κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού…»
Αυτοαναιρείται, αυτοκαταδικάζεται, καταποντίζεται αύτανδρος. “….Εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ δούλε….”
Στην αντίπερα όχθη οι Άγιοί μας είναι ξεκάθαροι. Κατά τη χριστιανική διδασκαλία, το έμβρυο από την πρώτη στιγμή της σύλληψης είναι ένας τέλειος άνθρωπος και έχει μέσα του την αθάνατη ψυχή, η οποία είναι δοσμένη από τον Δημιουργό. Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός «Άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε ύστερον». Δε νοείται δηλαδή ούτε για απειροελάχιστο διάστημα, να υπάρξει σώμα άνευ ψυχής, ούτε ψυχή άνευ σώματος. Τουτέστιν, άνθρωπος τέλειος σκοτώνεται για να ζήσει κάποιος άλλος κατά την επιθυμία του.Ο κ. Ελπιδοφόρος, ως φιλόσοφος, κοινωνιολόγος και ακτιβιστής, εργάζεται στην ταλαιπωρημένη από τις αιρετικές ομάδες και σέκτες, χώρα της Αμερικής. Αρνείται την αποστολή του, αφήνοντας τον λαό «εν χώρα και σκιά θανάτου καθήμενο» (Ματθ. 4,16). Αφήνει διψασμένες τις ψυχές και στερημένες από την θεία παρηγοριά. Μένουν έτσι τα νεαρά κορίτσια μέσα στα ατελείωτα μπερδέματα και τις πτώσεις, μέσα στην αμαρτία και μάλιστα με την ευλογία του Ορθόδοξου ποιμενάρχη που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ακόμα και το ιερό πρόσωπο της Παναγίας μας για να πετύχει τους σκοπούς του…
Δημοσίευση σχολίου