Η συμφωνία για την παράδοση 40 μαχητικών Eurofighter Typhoon στην Τουρκία συνιστά μια από τις πλέον προκλητικές κινήσεις των τελευταίων ετών...
Η Ελλάδα, μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, έχει εκφράσει ρητές ενστάσεις για οποιαδήποτε εξαγωγή προηγμένων οπλικών συστημάτων προς την Τουρκία — μια χώρα που:
- εξακολουθεί να διατηρεί το casus belli εναντίον της Ελλάδας,
- κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος στην Κύπρο,
- παραβιάζει συστηματικά τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας και
- αντιτίθεται ενεργά σε βασικές ευρωπαϊκές αξίες και αποφάσεις.
Παρά ταύτα, η Γερμανία — για άλλη μία φορά — προκρίνει τα οικονομικά και γεωπολιτικά της συμφέροντα, παραβλέποντας την ασφάλεια μιας συμμάχου χώρας. Η Βρετανία, παρά την αποχώρησή της από την Ε.Ε., επίσης υπογράφει MOU, επιτρέποντας την εξαγωγή μαχητικών που, μόλις λίγα χρόνια πριν, αποκλείστηκαν από την Τουρκία λόγω της αγοράς ρωσικών S-400.
Η Τουρκία επιχειρεί μια ραγδαία αναβάθμιση της πολεμικής της αεροπορίας. Με τα Eurofighter και ενδεχόμενη πρόσβαση στα F-35, επανέρχεται όχι ως περιφερειακός «παίκτης», αλλά ως καθαρή απειλή για την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που η Ελλάδα είχε διασφαλίσει με την απόκτηση των Rafale και την προοπτική ένταξης στα F-35 κινδυνεύει πλέον να εξανεμιστεί.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, η ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται στον ρόλο του παρατηρητή. Δεν ενεργοποιεί βέτο. Δεν απαιτεί νομικές δεσμεύσεις. Δεν αξιοποιεί ούτε την Κυπριακή Δημοκρατία, ούτε την ιδιότητά της ως μέλος της Ε.Ε. που απειλείται άμεσα από τις πολιτικές της Άγκυρας. Σιωπά, ή καλύτερα, παρακολουθεί άφωνη.
Η Ευρώπη, στο όνομα της σταθερότητας και του ρεαλισμού, κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στον εκβιασμό του Ερντογάν. Του παραδίδει την τεχνολογία για να στήσει αεροπορική υπεροπλία, αγνοώντας την ασφάλεια του νοτιοανατολικού της άκρου — του ίδιου του εδάφους της, εφόσον μιλάμε για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Αυτό δεν είναι αφέλεια. Είναι συνενοχή.
Η ιστορία δεν συγχωρεί εύκολα τις περιόδους όπου οι ηγέτες κοιτούν αλλού, ενώ διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την επόμενη κρίση. Το να θωρακίζεται στρατιωτικά η Τουρκία, χωρίς όρους, χωρίς όρια και χωρίς υποχρεώσεις σεβασμού του διεθνούς δικαίου, είναι συνταγή αποσταθεροποίησης — και το κόστος, για άλλη μια φορά, θα το πληρώσει η Ελλάδα.
Αν δεν υπάρξει άμεση, συντονισμένη και ξεκάθαρη ελληνική αντίδραση, τότε η σιωπή θα καταγραφεί ως συνενοχή. Και τα Eurofighters που θα πετούν πάνω από το Αιγαίο, θα είναι ευρωπαϊκά κατασκευασμένα εργαλεία αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Χωρίς ωραιοποιήσεις.
COMMENTS