Πεσόντες του’40 –Μνήμη λοχία Ιωάννη Δερδεμέζη

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΤΙΣ 12/2/1941 ΑΛΛΑ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΧΡΟΝΟ Ο λοχίας Ιωάννης Δερδεμέζης γεννήθηκε το έτος 1...

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΤΙΣ 12/2/1941 ΑΛΛΑ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

Ο λοχίας Ιωάννης Δερδεμέζης γεννήθηκε το έτος 1910 στο χωριό Δερβίζιανα Ιωαννίνων.

Στον πόλεμο του’40 βρέθηκε στο μέτωπο, υπηρετώντας στο 15ο Σύνταγμα πεζικού.

Στη Νίβιτσα Αλβανίας (κοντά στο Τεπελένι) τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε για νοσηλεία στον πλησιέστερο υγειονομικό σχηματισμό.

Μεταφέρθηκε στο Σ1 Πεδινό χειρουργείο που λειτούργησε στο χωριό Βουλιαράτι Αργυροκάστρου στη Βόρεια Ήπειρο.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1941 έπαψε να κτυπά η καρδιά του. Οι κάτοικοι του χωριού τον τίμησαν όπως έπρεπε. Τον έθαψαν στο χωριό τους με όλες τις τιμές.

Παραχώρησαν ένα χωράφι, το μετέτρεψαν σε περιστασιακό στρατιωτικό νεκροταφείο και εκεί μαζί με άλλους 57 συμπολεμιστές του έμεινε 59 χρόνια.

Το 1999 μεταφέρθηκε στο ανακαινισμένο πλέον στρατιωτικό κοιμητήριο που δημιουργήθηκε στον ίδιο χώρο.

Τα προσωπικά του είδη παραδόθηκαν αργότερα στους συγγενείς του.

Ανάμεσά τους και το ρολόι του, που συνεχίζει να μετρά τον χρόνο.

Μέχρι το 2001 κανένας δε γνώριζε που βρισκόταν ο τάφος του. Τον εντόπισα και ενημέρωσα τους συγγενείς του και στις 28 Οκτωβρίου 2002 δέχτηκε την πρώτη επίσκεψη του γιού του Αριστοτέλη και των συγγενών του.

Εκτοτε οι συγγενείς του κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου τον επισκέπτονται, ανάβουν το κεράκι τους και εναποθέτουν και το λουλούδι τους στον τάφο του.