«Πώς μπορείς να καταλάβεις έναν κομμουνιστή; Καλά, είναι κάποιος που διαβάζει Μαρξ και Λένιν. Και πώς μπορείς να καταλάβεις έναν αντικομμουνιστή; Είναι κάποιος που κατανοεί τον Μαρξ και τον Λένιν.»
Ξεκινώ το άρθρο μου αυτό, με τα λόγια του Ronald Reagan, του 40ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Γιατί, για να καταφέρουμε να εξαλείψουμε τον κομμουνισμό, πρέπει πρώτα να τον καταλάβουμε. Και σε αυτό θα σταθώ σε αυτό μου το άρθρο, αλλά και στο ότι θα έπρεπε εδώ και καιρό αυτές οι ιδεοληψίες να είχαν τεθεί εκτός νόμου. Για το καλό εμάς, αλλά και της Πατρίδος μας.
Αφορμή για τη συγγραφή του άρθρου αυτού, στέκεται η καταψήφιση της αμυντικής συμμαχίας Ελλάδος-Γαλλίας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
«Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζει ο ελληνικός λαός, είναι πως η συμφωνία δεν αφορά την άμυνα της χώρας, την προστασία της εδαφικής της ακεραιότητας, δεν υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα», ανέφερε ο ΓΓ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Και μόλις το διάβασα, λέω κάπου άκουσα ξανά για αυτά τα λαϊκά συμφέροντα.
Και ξάφνου, πέφτω πάνω στο άρθρο του αντισυνταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού, Παντελή Βαϊνά, τον Οκτώβριο του 1948. Ο τίτλος του «Ο Δημοκρατικός Στρατός και ο ΔΣΕ». Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός». Σε αυτό, ο Βαϊνάς, ανέφερε:
«Μέσα στην καινούρια λαϊκοδημοκρατική Ελλάδα που ανοικοδομείται πάνω στα ερείπια, που άλλοι συσσώρευσαν, ο σλαβομακεδονικός λαός θα βρει την ισοτιμία, ισονομία, ισοπολιτεία και θα βρει τον καιρό ν' αναπτύξει τον καινούριο εθνικό του πολιτισμό».
(Θα βρεις όλο το άρθρο στην έκδοση του Ριζοσπάστη το 1996, τόμος Α, σελ. 408-412).
Στο άρθρο αυτό, έχει απαντήσει ο Ζαχαριάδης, με σημείωμα που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό (τεύχος 12, Δεκέμβρης 1948) και έφερε για υπογραφή ένα "Κ".
Στην απάντησή του αυτή, μεταξύ άλλων, ο Ζαχαριάδης έλεγε: «Ο μακεδονικός λαός θα αποκτήσει μια ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση στην οικογένεια των λεύτερων λαϊκοδημοκρατικών λαών στα Βαλκάνια, στην οικογένεια αυτή, όπου αύριο θα ανήκει και ο ελληνικός λαός με τη Λαϊκή Δημοκρατία. Γι' αυτή την ανεξάρτητη κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση παλεύει σήμερα και ο μακεδονικός λαός της Μακεδονίας του Αιγαίου και βοηθά με όλη του την ψυχή, με όλα του τα μέσα, τον ΔΣΕ, τόσο που ξεσηκώνει το θαυμασμό για το μεγαλείο και το ολοκαύτωμα της προσπάθειάς του» (στο ίδιο περιοδικό, σελ. 528).
Ξεκινάμε με την στάση τους για τη Μακεδονία, λοιπόν. Για να ξεκινήσουμε δειλά-δειλά να αποκαλύπτουμε στην κοινή γνώμη ποια ήταν η πραγματική τους στάση και πρόθεση. Ποτέ δεν ήθελαν το καλό της Ελλάδας, παρά μόνο την προώθηση συντρόφων τους, από όποια χώρα κι αν προέρχονται. Διαχρονικό σύνθημα του ΚΚΕ ήταν «Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία-Ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη», όπως αυτό διαμορφώθηκε στο 3ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το 1924, το οποίο ελέω του ότι δεν είχε απήχηση στο λαό το απεκήρυξαν το επόμενο έτος (Νίκος Ζαχαριάδης στον «Ριζοσπάστη», 24/10/1925). Παρά την αποκήρυξη αυτή, επέμεναν στον αποχωρισμό Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα. Αυτό το συναντάμε στην 6η ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιανουάριο του 1934, η οποία θεωρεί καθήκον της: «να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας Βουλγαρικάς οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». Ακολούθησε το 5ο Συνέδριο τους, το Μάρτιο του ίδιου έτους, στο οποίο διατράνωσαν ότι: «οι εθνικές μειονότητες καταπιέζονται αφόρητα από τους Έλληνες ιμπεριαλιστές». Για τους Μακεδόνες το ΚΚΕ απεφάσισε την «υποστήριξη και ενίσχυση των εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων των εθνικών μειονοτήτων και την στερέωση των δικών μας θέσεων μέσα σ’ αυτές… την αναγνώριση στις μειονότητες αυτές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού… Το ΚΚΕ πρέπει να παλαίψει αποφασιστικά για την καταπολέμηση του ελληνικού μεγαλοεθνισμού και τις εκδηλώσεις του μέσα στις γραμμές του και για την διεθνιστική διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων εργατών και αγροτών».
Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία.
Ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη.
Διόλου συμφέρουσες προς το Έθνος θέσεις και το κατανοεί και ο πιο αδαής.
Πριν προχωρήσω παρακάτω, ας παραθέσω και ένα ακόμη απόσπασμα, από ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη στην 7η Συνέδρια της Ολομέλειας του ΚΚΕ: «...πρέπει να λείψουν όλα εκείνα τα εθνικιστικά αγκάθια, όπως οι εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος των λαϊκών δημοκρατιών της Αλβανίας και της Βουλγαρίας..»
Δεν υπήρχε για αυτούς Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, το ανέφερε και σε άρθρο του το μέλος του Πολιτικού τους Γραφείου, Ζήσης Ζωγράφος, στο περιοδικό «Νέος Κόσμος», τον Σεπτέμβρη του 1950.
Η ιστορία τους γεμάτη από τέτοια περιστατικά. Το ποινικό τους μητρώο είναι κατάμαυρο. Όταν το Έθνος ένιωθε τον κίνδυνο, είχε και τον φόβο της πέμπτης φάλαγγας, που διοικούσε το ΚΚΕ. Όπως και στην έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, όπου πρώτος ο Νίκος Ζαχαριάδης έτρεξε να αποκαλύψει μέσω του ραδιοσταθμού «Φωνή της Αλήθειας» το όνομα του αρχηγού της οργάνωσης, που στην πορεία θα ξεφτίλιζε μια ολόκληρη αυτοκρατορία: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ.
Στην πολιτική, αλλά και γενικά στη ζωή μας, καλό είναι να κοιτάμε το τι μέλλει γενέσθαι, αλλά όλο δεν μας αφήνουν οι κομμουνιστές του ΚΚΕ. Με πρόσφατα τα γεγονότα στη Σταυρούπολη, που έταζαν κρεμάλες σε ανήλικους μαθητές και τους επιτέθηκαν, μόνοι τους επανέφεραν εποχές συμμοριτοπολέμου. Εποχές, όπου έπραξαν ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ κατά των Ελλήνων, εις το όνομα της μαμάς Σοβιετικής Ενώσεως. Με πρωτοπαλίκαρο τους τον Αθανάσιο Κλάρα (Άρη Βελουχιώτη), έκαναν αίσχη τα οποία οι χειρότεροι εχθροί της Ελλάδος δεν θα τα έκαναν. Κονσερβοκούτια, πηγάδια, ξεκοίλιασμα εγκύων, τουφεκισμοί, διαπόμπευση των νεκρών τους οποίους σκότωσαν. Ναι, αυτά μας τάζουν και δεν παίρνει κάποιος την ευθύνη να τους θέσει ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ. Τι περιμένουμε άλλο για να το απαιτήσουμε αυτό; Το να δηλώνεις κομμουνιστής εν Ελλάδι θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον ντροπή. Όχι να ζητάς και τα ρέστα από πάνω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, να χτίζεις αγάλματα και μνημεία για τον σφαγέα συμπατριωτών μας. Φαίνεται ξεκάθαρα στη φωτογραφία πιο κάτω, εάν δεν κάνω κάποιο λάθος.
Εστιάζοντας στην Κύπρο και στο ΑΚΕΛ, η κατάσταση ίσως είναι και χειρότερη. Πιο κάτω, παραθέτω φωτογραφία του τέως ΓΓ του ΑΚΕΛ (αδελφού κόμματος του ΚΚΕ), ο οποίος με χαρά και χαμόγελο ποζάρει μπροστά στον φονιά τόσων ψυχών, Λένιν. Υπενθυμίζω ότι το κόμμα αυτό, στις Βουλευτικές εκλογές του περασμένου Μαΐου, με τον εικονιζόμενο επικεφαλή έλαβε 79913 ψήφους. Με απλά λόγια, το 22.34%. Στην Κύπρο έχουν γίνει δεύτερο κόμμα εδώ και πολλά χρόνια. Αποτελούν την φωνή κάθε Εθνικά σκεπτόμενου Τούρκου, κάνοντας μια χαρά τη δουλειά τους. Μόνο που στηρίζουν τη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, η οποία είναι προϊόν του ΝΑΤΟ. Αλλά κατά τ’άλλα «ΝΑΤΟ-ΣΙΑ-ΠΡΟΔΟΣΙΑ».
Σε ένα κανονικό κράτος, θα ήταν ήδη εκτός νόμου. Φτάνει μονάχα η δήλωση Μαΐλη περί απόρριψης του Συντάγματος, σε εκπομπή του Mega Ελλάδος, για να τους εξανδραποδίσεις μια και καλή. Αλλά…δεν. Συμπορεύεται μαζί τους η δεξιά. Η ίδια δεξιά που τους νομιμοποίησε. Η ίδια δεξιά που τους συντηρεί. Η ίδια δεξιά που δεν τους χαλάει χατίρι.
Εμείς, θα τα λέμε.
Θα ακούτε αλήθειες, όσο και εάν δεν σας αρέσει.
Δημοσίευση σχολίου